Opowiedz nam, moja Ojczyzno,
Jak matka dzieciom ciekawym,
O latach znaczonych blizną
Na wiekach chwały i sławy.

Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
Skąd czerwień i biel sztandarów.
Niech ludzie żyją tu dumnie,
Że taki wydał ich naród!

A jeśli wielka historia
I dla nas ma trochę miejsca,
                                                                                            Bądź z wiernych mi najwierniejszą
                                                                                              I mnie weź sobie do serca.

Historia naszego kraju jest bardzo bogata, ciekawa, tragiczna. To są nasze korzenie. Musimy ją znać, by czerpać z niej siłę, mądrość i wartości. A poznajemy ją między innymi poprzez udział w okolicznościowych apaelach. Dzisiaj dwa wydarzenia.

Pierwsze - Światowy Dzień Pamięci Ofiar Katynia. Katyń to słowo przez wiele lat zakazane, okryte tajemnicą, powodujące wiele żalu i goryczy. Do zbrodni katyńskiej, w wyniku której zamordowano ok. 22 tys. polskich obywateli, m.in. oficerów Wojska Polskiego, policjantów i osób cywilnych należących do elit II Rzeczypospolitej, doszło wiosną 1940 r. Z polecenia najwyższych władz Związku Sowieckiego, z Józefem Stalinem na czele, masowych zabójstw m.in. w Lesie Katyńskim, w Kalininie (obecnie Twer), Charkowie dokonali funkcjonariusze NKWD. Przez wiele lat władze sowieckiej Rosji wypierały się odpowiedzialności za mord, obarczając nim III Rzeszę Niemiecką. 13 kwietnia obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej – uchwalone 14 listopada 2007 roku poprzez aklamację Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w celu oddania hołdu ofiarom zbrodni katyńskiej. Dzień Pamięci obchodzony jest w rocznicę opublikowania przez Niemców w 1943 informacji o odkryciu w ZSRR masowych grobów oficerów Wojska Polskiego. Związek Radziecki przyznał się oficjalnie do popełnienia zbrodni dopiero po pięćdziesięciu latach od dokonania mordu tj. 13 kwietnia 1990 roku, kiedy to Michaił Gorbaczow przekazał prezydentowi Wojciechowi Jaruzelkiemu listy przewozowe NKWD z obozów w Kozielsku i Ostaszkowie oraz spis jeńców obozu w Starobielsku. Od tego dnia, Dzień Pamięci obchodzono przez kilkanaście lat, jako Światowy Dzień Pamięci Ofiar Katynia. O tych niełatwych i bolesnych sprawach słowami poetów opowiedzieli uczniowie z klasy VI. 

Drugie  - to 225. rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja, która była pierwszą w Europie i drugą na świecie ustawą regulującą zakres działania władz państwowych oraz prawa obywatelskie. O tamtych wydarzeniach opowiedzieli nam uczniowie klasy IV.

Wiersze poprzetykane były pięknymi pieśniami patriotycznymi. Pięknie, na głosy, Karolina Krychniak wraz z Roksaną Klimczyk i Wiktorią Dziąg zaśpiewały "Biały krzyż" W. Klenczona.

Uroczystość przygotowali: pani Ewelina Barańczyk oraz panowie Sławomir Sobieszek i Krzysztof Kowalski.

19 kwietnia gimnazjaliści rozpoczęli swoje trzydniowe zmagania z egzaminem gimnazjalnym. Pierwszego dnia zmierzyli się z testami z zakresu przedmiotów humanistycznych, drugiego z matematyczno-przyrodniczych i zakończyli w piątek językiem obcym. Przystąpienie do egzaminu jest warunkiem ukończenia gimnazjum i „biletem wstępu” do szkół ponadgimnazjalnych, ale na jego wyniki trzeba będzie czekać aż do czerwca. Mamy nadzieję, że ten dzień okaże się dla naszych uczniów wyjątkowo szczęśliwym, czego im i sobie życzymy. 

Kultywowaną od wielu lat tradycją w naszej szkole są klasowe spotkania przy wielkanocnym stole, dzielenie sie jajeczkiem. Uczymy się pięknie nakrywać stoły, dekorować je, zasad savoir - vivre-u. Opowiadamy o tradycjach wielkanocnych w naszych domach. Radośnie spędzamy ten czas w naszych klasowych rodzinach.

Tradycje są bardzo ważne w życiu każdego narodu, dzięki nim jesteśmy sobie bliżsi i nie mamy problemu z określeniem swojej tożsamości narodowej. My, Polacy jesteśmy chyba tego najbardziej świadomi, ponieważ dzięki głębokiej wierze, pielęgnowaniu tradycji chrześcijańskich, ich kultywowaniu i przekazywaniu z pokolenia na pokolenie, udało nam się przetrwać okresy bardzo trudne w naszej historii – zabory, czasy komunizmu i odzyskać niepodległość. Najbardziej rozpowszechnione w naszej kulturze są tradycje związane z Bożym Narodzeniem i Świętami Wielkanocnymi. Mają one wiele cech wspólnych, gdyż podkreślają nasz narodowy charakter, naszą polską gościnność, serdeczność i głęboką pobożność.

Tegoroczną uroczystość związaną ze Świętami Wielkiej Nocy przygotowały przedszkolaki i uczniowie z klas 0 - III pod okiem swoich pań wychowawczyń: Elżbiety Markowicz, Elżbiety Zielińskiej, Elzbiety Rosy, Małgorzaty Kmieciak, Anety Kłąb, Ewy Filipek i Anny Sędkowskiej pod hasłem "Tradycje wielkanocne"

Nasi mali uczniowie doskonale zaprezentowali swoje recytatorskie i wokalne umiejętności. Wiersze, pieśni i piosenki w ich wykonaniu przybliżyły wszystkim zwyczaje i tradycje związane z tymi świętami. Barwna, wymowna dekoracja oraz stół wielkanocny przystrojony pisankami, bukszpanem, wiosennymi kwiatami, wielkanocnymi babami i ciastami dodawał kolorytu. Obok polskich tradycji słuchacze mogli zapoznać się z tradycjami państw europejskich i wysłuchać życzeń w danym języku.
Na zakończenie spotkania samorząd uczniowski złożył życzenia i przekazał gościom świąteczne upominki - pisanki.
Na koniec dyrektor szkoły pani Aneta Klimczyk podziękowała wszystkim zaangażowanym w przygotowanie uroczystości, złożyła całej społeczności szkolnej i ich rodzinom najserdeczniejsze życzenia świąteczne. Do życzeń dołączyli się również zaproszeni goście - Wójt Gminy Słupia - pan Mirosław Matulski i Przewodniczący Rady Gminy - pan Marek Pięcek. Wesołych Świąt!

W Niedzielę Palmową w Łowiczu odbyło się diecezjalne spotkanie młodych przeżywane pod hasłem: "Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny". To zdanie wypowiedziane przez Maryję, a znane z kart Ewangelii wg św. Łukasza, towarzyszyło diecezjalnym obchodom XXXII Światowego Dnia Młodzieży, przypadającego na początku Wielkiego Tygodnia.

W Łowiczu spotkanie młodych rozpoczęło się na Starym Rynku od uwielbienia Boga pieśniami. Ze sceny młodzież dała również świadectwa wiary. Liturgii Niedzieli Palmowej przewodniczył ordynariusz łowicki bp Andrzej F. Dziuba. Poświęcił palmy, które przykuwały uwagę swoją kolorystyką i oryginalnością wykonania. Niemało wysiłku wymagało ich wykonanie, ale i utrzymanie w pionie. Szczególnie tych dłuższych o kilkunastometrowej długości. Po Mszy św. odbył się konkurs palm. Jury doceniło akcenty maryjne. Zdobywcy pierwszych trzech miejsc otrzymali Puchary Biskupa Łowickiego, pozostali - nagrody książkowe. 

I miejsce zdobyła młodzież z parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Rawie Mazowieckiej, która wykonała palmę w barwach maryjnych - biało-niebieskich, z wplecionymi fragmentami Pisma świętego na kartkach. II miejsce zajęli gimnazjaliści z Popowa (parafia katedralna), którzy kilkunastometrową palmę ozdobili również na biało i niebiesko, dodając do tego różaniec i wizerunek Matki Bożej. III miejsce przypadło palmie wykonanej wspólnymi silami członków rodziny Tomasza Kołodziejczaka z Łowicza. 

I my też tam byliśmy już po raz 24 -ty. W tym roku nasza palma miała prawie 27 m. Niestety nie udało jej się nam postawić. Złamała się. I były dwie palmy. I tak wzbudzała zachwyt wśród uczestników uroczystości swoją urodą. A prace nad nią trwały tydzień. Trzeba było wykonać mnóstwo kwiatów i jeszcze je w oryginalny sposób powiazać ze sobą. Pracował kto chciał i miał trochę chęci pod okiem pani Małgorzaty Kmieciak, przy dużym wsparciu pani Anety Kłąb, pani Eli Rosy i pani Małgorzaty Supery. Panie te opiekowały się również liczną grupą naszych gimnazjalistów podczas wyjazdu do Łowicza. Na rynku w Łowiczu pomagali stawiać palmę: pan Jan Chmurski, pan Marek Rosa i pan Piotr Supera. Dziękujemy!

Organizatorem konkursu myślenia twórczego dla 5,6 -ciolatków była Powiatowa Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna w Skierniewicach. Celem konkursu była zabawa nauczyciela, dzieci i ich rodziców pozwalająca rozwijać myślenie twórcze, wyobraźnię i kreatywność z wykorzystaniem technik plastyczno - konstrukcyjnych.

Wielkanoc tuż, tuż. Grupa chętnych uczniów: "zerówka:, klasa I, II, III i IV wybrała się do kina Polonez w Skierniewicach na film "Zajac Max ratuje Wielkanoc". 

Max – mały zając z wielkiego miasta – marzy o tym, by zdobyć sławę i dołączyć do lokalnego gangu. Chcąc zaimponować kolegom, postanawia wykonać trudną kaskaderską sztuczkę. Niestety podczas podniebnych ewolucji samolotem coś idzie nie tak i pojazd Maxa rozbija się w Wielkanocnej Krainie – niezwykłym miejscu, w którym zatrzymał się czas. W jego centrum znajduje się Zajęcza Szkoła – starodawny gmach, zarządzany przez tajemniczą Madam Hermionę. To właśnie tu ukryto Złotą Pisankę – przedmiot dający zajączkom magiczną moc. Wspierany przez grupę nowych przyjaciół, Max postanawia znaleźć sposób na powrót do domu. Zanim to nastąpi, będzie musiał stawić czoła klanowi podstępnych lisów-złodziei. A w trakcie zdumiewających przygód odkryje wielką tajemnicę Zająca Wielkanocnego.

Opiekę nad zapalonymi kinomaniakami sprawowały panie: Ela Rosa, Małgorzata Kmieciak, Aneta Kłąb, Anna Sędkowska i Aneta Klimczyk.

W dniu 30 marca 2017 r. Gminny Ośrodek Kultury i Sportu zorganizował dla przedszkolaków - 5-6 latków warsztaty plastyczne, które poprowadziła Pani Hanna Kuberska-Skrzydło. Każde dziecko samodzielnie wykonało dla siebie kotylion - opaskę. Oj, ciężka to była praca. Ale trud i poświęcenie się opłaciło. Powstały śliczne cudeńka, które dzieci zabrały do domu.

Dzieciom pomagały: wychowawczyni - Ela Rosa i pani dyrektor GOKiS -u pani Ewelina Stefaniak, która udostępniła nam również zdjęcia na stronę. Dziękujemy.

22 marca uczniowie z zerówki oraz z klasy II udali się do Skierniewic do Biblioteki Pedagogicznej na bezpłatne zajęcia edukacyjne "Calineczka" w oparciu o bajkę H. Ch. Andersena. Podczas zajęć dzieci wykonywały określone zadania do czytanych fragmentów bajki, poznawały kolejne postacie i wcielały się w role. Zabawa była fajna. Szybko zleciał czas w miłej atmosferze.

Opiekę nad uczniami sprawowały panie: Elżbieta Rosa, Małgorzata Kmieciak i Aneta Kłąb.

Wiosna chyba wszystkim kojarzy się z radością, budzącą się do życia przyrodą, z zapachem świeżych kwiatów, zielenią trawy i śpiewem ptaków. Po chłodnej i ponurej zimie każdy czeka z utęsknieniem na słońce, dłuższe dni i wyższe temperatury. Chętnie pozbywamy się więc szalików, czapek i ciepłych kurtek, by zastąpić je lżejszą odzieżą i wyjść na długi wiosenny spacer. My również cieszymy się z nadejścia tej uroczej pory roku i z nieskrywaną satysfakcją żegnamy zimę. Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny w naszej szkole był niezwykle radosny i kolorowy. A to za sprawą Samorządu Szkolnego /pod opieką pani M. Reczulskiej i Eli Markowicz/, który przygotował dla naszej szkolnej społeczności zadania do wykonania. Uczniowie z klas IV – VI i  gimnazjum mieli wykonać wiosenny łańcuch i ułożyć zagadkę tematycznie związaną z wiosną. Najmłodsze dzieci w tym czasie wykonały kukłę Marzanny i kolorowe opaski, a starsze przedszkolaki wykonały wiosenny gaik. Nasze „zerówiaki” dodatkowo w tym dniu były ubrane na zielono.

Na dużej przerwie zebraliśmy się wszyscy na łączniku, by zaprezentować efekty naszej twórczej i ciężkiej pracy. Każda klasa prezentowała się oddzielnie. Trzeba przyznać, że łańcuchy były kolorowe i śliczne, a odgadnięcie zagadek nie stanowiło żadnej trudności. Przedszkolaki wraz z Marzanną chórem wyrecytowały wierszyk o wiośnie, starsze przedszkolaki z gaikiem zaśpiewały dwie piosenki. Pozazdrościli im uczniowie z klasy I i II i również zaśpiewali piosenkę o Pani Wiośnie. Wszystkim dopisywały dobre humory. Fajnie było spotkać się w ten wiosenny dzień, choć trochę oderwać się od nauki.

Po spotkaniu przedszkolaczki, na pierwszy wiosenny spacer po najbliższej okolicy powędrowały z Marzanną i piosenką na ustach.

Raz do roku jest taki dzień, 
Który przemija jak piękny sen...
Wszystkie kobiety, panie i matki 
W dniu tym dostają pachnące kwiatki...

Dzisiaj nasi chłopcy - i mali i duzi - spisali się na medal. I chociaż nie było żadnego uroczystego apelu, deklamowania wierszy, śpiewania piosenek czy też skeczy to i tak było bardzo miło. Koledzy obdarowywali swe koleżanki kwiatami, czekoladkami czy też innymi drobnymi prezentami. Dorosłe Panie również otrzymały od swoich uczniów serdeczne życzenia, uśmiechy i kwiaty. Tego dnia było nie tylko miło, ale pachnąco i kolorowo.

Chłopcy! Dziewczęta i małe, i duże dziękują Wam pięknie za pamięć!

W dniu 4 marca 2017 r. w sali OSP Słupia odbył się Gminny Dzień Kobiet. Organizatorami imprezy byli: Koło Gospodyń Wiejskich w Modle, Wójt Gminy Słupia oraz Gminny Ośrodek Kultury i Sportu. Pani Marzena Reczulska wraz z uczniami z klasy III G pięknie udekorowali salę. Tradycją jest, że część artystyczną przygotowują szkoły z terenu gminy. I my też tam byliśmy i swoje talenty pokazaliśmy. Nasz występ przygotowaliśmy pod okiem pań: Eli Rosy, Ewy Belty i Moniki Otyńskiej.

A wszystkim Paniom życzymy jeszcze raz WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO !

Dzięki uprzejmości pani Eweliny Stefaniak zamieszczamy zdjęcia z naszego występu.

6 marca uczniowie klasy III gimnazjum wybrali się ze swoją wychowawczynią p. Marzeną Reczulską do Skierniewic na halę OSiR-u na targi edukacyjne zorganizowane przez Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej. Młodzież gimnazjalna mogła poznać ofertę edukacyjną szkół ponadgimnazjalnych ze Skierniewic oraz powiatu, jak również z sąsiednich miejscowości. Targi podobały się bardzo naszym koleżankom i kolegom. Z pewnością pomogą dokonać trafnego wyboru szkoły ponadgimnazjalnej.

„Powiedział mi Bartek, że dziś tłusty czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła” głosi staropolskie przysłowie. Skąd wzięła się tradycja smażenia i jedzenia pączków?

W naszej tradycji tłusty czwartek to zawsze ostatni czwartek przed Wielkim Postem. Jako że Wielkanoc jest świętem ruchomym, Tłusty Czwartek nie wypada co roku w ten sam dzień.

Dzień ten był kiedyś początkiem Tłustego Tygodnia, czyli czasu wielkiego obżarstwa. Pozwalano sobie na ogromne ilości tłustych mięs, kapustę ze skwarkami, słoninę. Dlatego też ostatnie dni karnawału nazywano wtedy mięsopustem, zapustem lub ostatkami. Należało najeść się do syta i wybawić przed zbliżającymi się 40 dniami postu, kiedy katolicy powinni zachować wstrzemięźliwość i umiarkowanie także w jedzeniu i piciu.

 Tradycja jedzenia pączków na słodko pojawiła się w Polsce w XVI wieku. Dawniej przygotowując te słodkie drożdżowe ciastka do środka niektórych wkładano orzechy i migdały; osoba, która trafiła akurat na pączek z „niespodzianką” miała cieszyć się szczęściem przez całe życie

Kolejny przesąd głosił, że ten, kto nie zje w tłusty czwartek ani jednego pączka, będzie skazany na niepowodzenia w przyszłości.

Idealny pączek powinien być pulchny, ale lekko zapadnięty w środku, co świadczy o tym, że ciasto ma dobrą konsystencję. Pączki powinny też mieć jasną obwódkę wokół, dzięki czemu poznamy, że tłuszcz na którym były smażone był świeży.

Dzisiaj w naszej szkole każdy otrzymał pączusia. Słodki poczęstunek ufundowało SKO. SMACZNEGO!

Uczniowie z klas IV – VI pod opieką pań: Anety Klimczyk, Katarzyny Kowalskiej i Katarzyny Latek /mamy jednego z uczniów/ wybrali się do Rawy Mazowieckiej do Miejskiego Domu Kultury na przedstawienie „Nić życia” w oparciu o mity greckie. Spektakl przygotowali aktorzy z teatr MplusM z Poznania. 

Uczniowie mieli okazję obejrzeć innowacyjny spektakl oparty na mitach greckich. Przewodniczkami po świecie mitów były Mojry, boginie przeznaczenia. Dzięki nim widzowie zagłębili się w świat bogów i herosów, próbując rozwikłać splatane losy bohaterów. 
Sztuka wywarła na uczniach duże wrażenie. Dzięki interaktywności, humorowi, oryginalnej muzyce i scenografii widzowie czuli, że są częścią spektaklu i doskonale się bawili.

15 lutego uczniowie z klasy I i III Gimnazjum wraz ze swoimi wychowawcami: panią Marzeną Reczulską i panem Sławomirem Sobieszkiem udali się do Skierniewic do kinoteatru Polonez na przedstawienie „Zemsta” Aleksandra Fredry. Sztukę przygotowali aktorzy z Teatru Roma w Warszawie.

14 lutego z okazji dnia świętego Walentego Samorząd Uczniowski zadbał o miłą i przyjazną atmosferę w naszej szkole. Na korytarzach mieniły się czerwone serduszka, członkowie SU zorganizowali „Pocztę Walentynową” z ręcznie wykonanymi kartkami i liścikami. Oby każdy dzień był taki sympatyczny jak ten walentynkowy.

Kochana Babciu! Kochany Dziadku!

Jak można pomieścić w sobie, tyle troski, ciepła i miłości.

Jak można podarować innym, tyle uśmiechu, dobroci, radości.

Jak można zdobyć zdolność, by w trudnych chwilach nieść pociechę.

Jak można, powiedzcie Kochani, stać się jak Wy,

cudownym człowiekiem?

Babcia i Dziadek to bardzo ważne osoby w życiu każdego dziecka, dlatego też co roku hucznie obchodzimy święto Babci i Dziadka. Tak było i teraz. We wtorek 14 lutego w „Dzień Zakochanych” licznie przybywający do naszej szkoły goście zasiadali przy przygotowanych dla nich stołach i z niecierpliwością czekali na rozpoczęcie występu swoich wnucząt. Przedszkolaki oraz każda klasa z edukacji wczesnoszkolnej  wspólnie ze swoimi paniami przygotowała część artystyczną, na której dzieci zaprezentowały swoje umiejętności recytatorskie, taneczne, aktorskie i wokalne, wręczyły wykonane własnoręcznie laurki i złożyły życzenia. Babcie i Dziadkowie z dumą patrzyli na swoje wnuczęta, które włożyły wiele wysiłku w to, aby jak najlepiej wyrazić swoją miłość i szacunek oraz podziękować Dziadkom za cierpliwość, zrozumienie i opiekę, a przede wszystkim za czas, który zawsze mają dla swoich wnuków. Niejednej Babci i Dziadkowi, łezka kręciła się w oku, a na ustach można było zobaczyć uśmiech. Zacna publiczność nie żałowała pochwał dla swoich wnuków i nagrodziła ich gromkimi brawami.

Jeszcze raz życzymy Państwu szczęścia, uśmiechu, dużo radości, spełnienia wszystkich najskrytszych marzeń i samych przyjemnych w Waszym życiu zdarzeń. 

Po występach i życzeniach przyszedł czas na słodki poczęstunek. W tym miejscu trzeba podziękować rodzicom naszych dzieci za pomoc i upieczenie przepysznych ciast.

Uroczystość przygotowały dzieci pod opieką swoich pań: Elżbiety Markowicz i Elżbiety Zielińskiej, Elżbiety Rosy, Ewy Filipek, Małgorzaty Kmieciak i Anety Kłąb oraz Anny Sędkowskiej.

Uczniowie klasy I G i II G chcieli przedłużyc sobie ferie choć o jeden dzień. W związku z tym udali się do Skierniewic na wycieczkę. Najpierw byli w kinie na świetnej animowanej komedii "Sing", która najkrócej opowiada o tym, że wprawdzie śpiewać nie każdy może, ale każdy powinien spróbować. Potem udali się na lodowisko, gdzie kręcili piruety i inne dziwne figury. Zabawa była przednia. Humory dopisywały. A na koniec udali się do McDonalda na posiłek, by zregenerować siły po intensywnych ćwiczeniach na lodzie. Ferie zostały rozpoczęte. Trochę im zazdrościliśmy!

Opiekę nad uczniami sprawowali i też świetnie się bawili: pani Monika Otyńska i pan Sławomir Sobieszek.